Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

1η ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΚΩΣΕΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΚΑΙ ΝΩΤΙΑΙΟΥ ΜΥΕΛΟΥ

Το διήμερο 26 και 27 Οκτωβρίου 2009 πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων η 1η Διεθνής Ημερίδα Αποκατάστασης Κακώσεων Σπονδυλικής Στήλης και Νωτιαίου Μυελού. Στα πλαίσια της Ημερίδος, η Επιστημονική Ομάδα του Κ.Α.Φ.Κ.Α. Αμφιλοχίας παρουσίασε την παρακάτω Προφορική Ανακοίνωση:


ΕΜΦΡΑΚΤΟ ΝΩΤΙΑΙΟΥ ΜΥΕΛΟΥ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ Θ6 ΜΥΕΛΟΤΟΜΙΟΥ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ 39 ΕΤΩΝ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ.

Δ. Τσίντζας, Β. Καλογεράκης, Κ. Στασινού, Γ. Παντιώρας, Γ. Γερνάς
Κέντρο Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης (Κ.Α.Φ.Κ.Α.) Αμφιλοχίας.

Περίληψη:Παρουσιάζουμε την περίπτωση ασθενούς 39 ετών μητέρας 4 τέκνων η οποία διεκομίσθει στο Κ.Α.Φ.Κ.Α. Αμφιλοχίας από την Νευρολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας με διάγνωση Ισχαιμικού Εμφράκτου της πρόσθιας Νωτιαίας Αρτηρίας στο ύψος του Θ6 Μυελοτομίου.
Παρουσίαση Περιστατικού:Η ασθενής, χωρίς προηγούμενο ιστορικό κάκωσης, ραχιαλγίας ή αιματολογικής διαταραχής επί 48 ώρες παρουσίασε επιγαστραλγία και οπισθοστερνικό άλγος, για το οποίο τέθηκε η αρχική διάγνωση της οισοφαγίτιδας. Ξαφνικά παρουσίασε επιδεινούμενη πάρεση αμφοτέρων των κάτω άκρων, και αμέσως διεκομίσθει στο Π.Ν. Ρίου, όπου μετά τον σχετικό παρακλινικό έλεγχο τέθηκε η διάγνωση του ισχαιμικού εμφράκτου της πρόσθιας Νωτιαίας αρτηρίας στο ύψος του Θ6 μυελοτομίου (Εικ. 1,2).
Η ασθενής, δεκαπέντε ημέρες μετά το επεισόδιο διεκομίσθει στο Κέντρο μας. Κατά την εισαγωγή της η κλινική της εικόνα αντιστοιχούσε σε ατελή σπαστική παραπληγία από το ύψος του Θ6, με πλέον επιβαρυμένο το (ΑΡ) κάτω άκρο, στο οποίο εμφάνιζε πτώση του άκρου ποδός και ελάττωση της μυϊκής ισχύος (<3/5)>Συμπέρασμα: Το ισχαιμικό έμφρακτο του Νωτιαίου Μυελού αποτελεί μία σπάνια νοσολογική οντότητα (αντιστοιχεί περίπου στο 1% των εγκεφαλικών εμφράκτων)΄, αγνώστου αιτιολογίας στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν δίνει συγκεκριμένες κατευθύνσεις σε σχέση με την θεραπευτική αγωγή της πάθησης, παρά μόνο στην βελτίωση της λειτουργικότητας του ασθενούς από ένα σωστά δομημένο πρόγραμμα Αποκατάστασης.