Νέα από το ΚΑΦΚΑ Αμφιλοχίας- Το Blog των εργαζομένων στο ΚΑΦΚΑ Αμφιλοχίας: ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΙΣΧΙΟΥ ΣΕ ΑΝΔΡΑ 64 ΕΤΩΝ

ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΙΣΧΙΟΥ ΣΕ ΑΝΔΡΑ 64 ΕΤΩΝ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Δ. Τσίντζας, Γ. Γερνάς, Π. Πλυτά
Κέντρο Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης (Κ.Α.Φ.Κ.Α.) Αμφιλοχίας.

(Η παρούσα εργασία παρουσιάστηκε ως προφορική Ανακοίνωση στο 63ο Πανελλήνιο Ορθοπαιδικό Συνέδριο που διεξήχθη στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2007)

Η Παροδική Οστεοπόρωση του ισχίου αποτελεί μία ασυνήθη, ιδιοπαθή κατάσταση, συνήθως αυτοιώμενη. Προσβάλει άνδρες μέσης ηλικίας και χαρακτηριστικά γυναίκες κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της κύησης. Συνήθως αυτοιάται μετά από 6-8 μήνες. Μεγάλη σημασία έχει να γίνει η πρώιμη διαφορική διάγνωση της κατάστασης αυτής από την Ίσχαιμη Νέκρωση της Κεφαλής του μηριαίου.
Αν και έχουν δοκιμαστεί διάφορα θεραπευτικά σχήματα (από του στόματος ή ενδαρθρική χορήγηση κορτικοστεροειδών, καλσιτονίνη, αποκλεισμός συμπαθητικού), φαίνεται ότι η συμπτωματική θεραπεία με παυσίπονα αντιφλεγμονώδη, και περιορισμό της δραστηριότητας έχει το πλέον σημαντικό αποτέλεσμα. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η Φυσικοθεραπευτική παρέμβαση στον ασθενή καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου της ασθένειας, με σκοπό την διατήρηση πλήρους εύρους κίνησης της άρθρωσης και την πρόληψη ατροφίας των μυϊκών ομάδων της περιοχής.
Παρουσιάζουμε την περίπτωση ενός άνδρα ηλικίας 64 ετών, αγρότη με ιδιαίτερα έντονη σωματική δραστηριότητα, ο οποίος προσήλθε στο Εξωτερικό Ιατρείο με αιφνίδια έναρξη άλγους του (ΔΕ) ισχίου κατά την φόρτιση, χωλότητα και σημαντική έκπτωση της λειτουργικότητάς του. Τα συμπτώματα χρονολογούνταν από 4μήνου, και η θεραπεία με μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα. Κατά την προσέλευσή του στο Κέντρο , το Harris Hip Score για το (ΔΕ) ισχίο του ήταν 24
Η απλή ακτινογραφία του ισχίου (Εικ. 1) είχε διαγνωσθεί ως αλλοιώσεις αρχόμενης Οστεοαρθρίτιδας. Το σπινθηρογράφημα των οστών (Εικ. 2) και η Μαγνητική Τομογραφία του ισχίου (Εικ. 3) που πραγματοποιήθηκαν στη συνέχεια έθεσαν ως την πλέον πιθανή διάγνωση την Παροδική Οστεοπόρωση. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η οστεοπυκνομέτρηση με DEXA των ισχίων δεν έδειξε ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο πάσχον και το υγιές ισχίο.
Ο ασθενής, ταυτόχρονα με την έναρξη αντιοστεοπορωτικής αγωγής παρακολούθησε ένα εντατικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας στο Κέντρο μας, με σταδιακή εντυπωσιακή βελτίωση της κλινικής του εικόνας κατά το επόμενο τρίμηνο. Πέντε μήνες αργότερα το Harris Hip Score ήταν πλέον 72 Και είχε επανέλθει σε πλήρη λειτουργικότητα.
Συμπέρασμα: Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός οφείλει να έχει υπ’ όψην του τη συγκεκριμένη παθολογική κατάσταση και να δίνει ιδιαίτερη σημασία στην έγκαιρη Φυσικοθεραπευτική παρέμβαση.